weerstand

Toen zo'n 25 jaar geleden iemand tijdens een sessie me vroeg om mijn aandacht te richten op mijn ademhaling en aanwijzingen gaf om anders te ademen, werd ik bijna pissig. 'Laat me gewoon ademen zoals ik dat zelf wil' dacht ik. Ook jaren later, toen ik voor het eerst deelnam aan een ademsessie voelde ik veel weerstand. Maar ik voelde ook dat het me goed deed en dat het veel in beweging bracht. Nu is die weerstand verdwenen en vind ik het fijn om af en toe een poosje bewust, diep en ruim te ademen. Magisch wat er dan gebeurt, naar boven kom en beweegt! 

Achteraf gezien weet ik dat ik in die tijd controle wilde over van alles en nog wat. Ik wilde zoveel mogelijk sturen, invloed uitoefenen en grip hebben op 'mijn' leven. Ik zat voornamelijk in mijn hoofd, onderdrukte veel gevoelens en daar werd ik doodmoe van. Dat gebeurde allemaal zonder dat ik mij ervan bewust was. En zoals ik in het leven stond, ademde ik; oppervlakkig en vluchtig. Zonder goed te voelen en klaar voor actie (beter gezegd re-actie, vaak in de vorm van verzet). Mijn ademruimte was beperkt tot boven het middenrif. 
Gelukkig is dat inmiddels heel anders: ik ben vrijer en er is veel meer ademruimte, hoera!

Ik weet veel over ademen maar dat wil niet zeggen dat ik de hele dag door op mijn ademhaling let. Daar zou ik haast van gaan hyperventileren! Mijn adem is vaak niet optimaal, zeker als ik om één of ander reden onrustig ben. Maar als ik er wél een paar minuutjes aandacht aan besteed en bewust ga ademen voel ik veel beter wat er in mij leeft. Dingen waar ik in het dagelijkse leven nogal eens aan voorbij loop, komen dan vanzelf naar boven. Ik ga beter voelen en kan dan zonder verzet waarnemen wat er is.

Beter ademen is niet zozeer een doel op zich. Het gaat vooral om bewustwording en adem is daar een geweldige ingang en prachtig instrument voor. Het kan je laten voelen waar het stroomt, waar het stagneert en wat daaronder ligt. Simpel en magisch!